Hoe werken en reizen elkaar beïnvloedt

Afgelopen maandag organiseerden YNNO en Syndesmo een rondetafel met als thema werken en reizen. Een onderwerp dat veel organisaties bezighoudt, maar waar de stap naar concrete veranderingen soms nog spannend is. Want hoe ver ga je als organisatie in het sturen op werktijden? Hoe zorg je dat die bekende dinsdag- en donderdagdrukte eindelijk wat meer gespreid wordt en we niet collectief in de file staan?

Creatieve ideeën: het Domino-effect

Tijdens de sessie kwam het idee van het Domino-effect naar voren. In de praktijk bepaalt de agenda van bestuurders en leidinggevenden ook de agenda van teamleden, die vervolgens een vervolgafspraak hebben met deze collega’s. Stel dat bestuurders en leidinggevenden standaard vergaderingen op woensdag en vrijdag plannen. Dit kan andere collega’s motiveren om hun fysieke afspraken ook (af en toe) op deze dagen in te plannen, wat helpt om de piekdrukte op dinsdag en donderdag te verminderen. Het laat zien hoe kleine, gerichte keuzes een groter verschil kunnen maken.

Wonen naast je werk: ideaal of niet?

Ook de ‘campusgedachte’ werd besproken. Bedrijven zoals ASML vormen een campus waar werken en reizen letterlijk bij elkaar komen. De kantoren zijn waar ook veel faciliteiten in de buurt zijn en waar medewerkers wonen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor campussen zoals het Radboud waarbij de hogeschool, universiteit en ziekenhuis een hub vormen waarbij alleen al 70% van het ziekenhuispersoneel in Nijmegen woont. Dit zorgt voor minder woon-werkverkeer en daarmee minder druk op mobiliteit. Zou dit voor meer organisaties een oplossing kunnen zijn? De deelnemers aan de rondetafel zijn hier nog niet van overtuigd. Hoe houdbaar is dit in een tijd waarin werknemers steeds sneller van baan wisselen? En reistijd in een krappe arbeidsmarkt juist ook kansen biedt om mensen van verder weg aan te nemen. Voor expats lijkt het campus concept goed te werken, maar voor anderen roept het volgens de deelnemers vragen op.

Verplichte weekspreiding

Er zijn voorbeelden van organisaties die een verplichte weekspreiding hebben geïntroduceerd waarbij men bijvoorbeeld een vaste teamdag heeft op een vaste dag. De rest van de week wordt thuisgewerkt. Op die manier wordt niet alleen het kantoor maximaal uitgenut, maar ook de reisbewegingen van de medewerkers verspreid over de week. Dit wordt door de deelnemers als een interessante oplossing gezien, maar ook als een hele spannende: want in hoeverre is het comfortabel om medewerkers op bepaalde dagen te ‘verplichten’ op kantoor of thuis te werken?

Samenwerken én samen-werken

Waarom maken we dan die reisbeweging? Sowieso hebben mensen van nature de behoefte om onderweg te zijn, liefst gemiddeld iets meer dan een uur per dag (Marchetti’s constante). Daarnaast zijn mensen sociale wezens en hebben we een inherente behoefte aan sociaal contact. We worden gelukkiger van werken in een omgeving waar anderen zijn – ook als je geen directe afspraken met elkaar hebt. De deelnemers discussieerden over: men maakt de reisbeweging om te ontmoeten’. Is dat wel zo? Wat is ontmoeten dan? Volgens de deelnemers maken we die beweging ook om te werken in elkaars nabijheid. En daar zit een belangrijke sleutel tot het inrichten van de werkomgeving met de juiste faciliteiten op de juiste momenten.

Experimenteren: de enige weg vooruit

De deelnemers in de sessie benadrukten: er is geen one-size-fits-all-oplossing voor de uitdagingen rondom werken en reizen op piekmomenten. Pas als we durven te experimenteren en fouten te maken, leren we wat echt werkt. Dus waar wachten we nog op? Begin gewoon, durf bij te sturen en ontdek stap voor stap wat past bij jouw organisatie.

Wat is jouw ervaring met werken en reizen? Deel je inzichten en ideeën met ons!